WAAROM IS HET PROJECT ZO BIJZONDER?

‘De textiel afvalstroom bestaat uit een mix van verschillende soorten textiel en voldoet niet direct aan de strenge eisen van recycling bedrijven. Tegenwoordig wordt textielafval handmatig gesorteerd door de informatie op de labels in kledingstukken te gebruiken, maar deze labels zijn lang niet altijd betrouwbaar. De technieken die wij proberen te ontwikkelen zorgen ervoor dat we straks eigenschappen van ieder item exact kunnen meten zoals het type kledingstuk, de manier van weven van de stof en de vezeltypes waar de stof uit is samengesteld zoals wol, polyester of katoen. Daarnaast onderzoeken we ook of we de percentages van deze vezeltypes in het stuk textiel kunnen meten. Met deze informatie kan de sortering afgestemd worden op de eisen van de afnemer: de één wil alleen wit textiel, de ander alleen stof met een bepaald percentage katoen. Door een grote database aan te leggen waarin eigenschappen van textiel zijn vastgelegd, kunnen we steeds beter en specifieker gaan sorteren. Door de database uit te breiden en steeds verder te optimaliseren hopen we uiteindelijk ook alle textielstromen in kaart te kunnen brengen.’

WAAROM IS HET PROJECT TECHNISCH UITDAGEND?

‘Op dit moment bestaat geen enkel systeem dat de eigenschappen van textiel betrouwbaar kan meten. Dat geeft aan dat het best een complex vraagstuk is. Voornamelijk de mix van textielsoorten is uitdagend. Puur katoen of puur polyester is redelijk makkelijk te identificeren, maar bij een mix van stoffen wordt het lastiger om het percentage per vezeltype vast te stellen. We verrichten de metingen met verschillende optische technieken om zo zoveel mogelijk informatie te verzamelen over het sample. In het geval van gemixte stoffen kan het zo zijn dat het licht eerst met de ene vezelsoort en vervolgens met de andere interacteert, wat resulteert in gedrag dat vrij lastig is om te begrijpen en te modelleren voor de grote verscheidenheid aan textielsoorten. Complexere mixen van vezeltypes, coatings of kleuringen maken het nóg moeilijker! Ook is het erg uitdagend om kleine hoeveelheden van een vezeltype te kunnen detecteren en herkennen. Denk bijvoorbeeld aan een spijkerbroek die maar uit 2% elastaan en 98% katoen bestaat.’

WAT MAAKT JOU TROTS OP DIT PROJECT?

‘Ik ben vooral trots op de ontwikkelingen die we doormaken in het project. In de eerste fase heb ik een proof-of-principle opstelling gebouwd en daar metingen mee gedaan op textiel samples. Vervolgens heb ik een algoritme ontwikkeld om de samenstelling van de stof uit te rekenen gebaseerd op de verzamelde data. Gedurende dit proces  bleek dat de gemixte stoffen complexer waren dan wij in eerste instantie dachten. Om dit op te lossen hebben we het algoritme aangepast en daarna werkte het een stuk beter. Dat was heel tof!

En tot slot: ik vind het heel mooi dat ik bij Demcon kan bijdragen aan iets dat impact heeft. Op dit moment wordt er handmatig gesorteerd, maar dat moet veel efficiënter kunnen door verschillende technieken in te zetten. Om op een goede manier te kunnen recyclen, moet je van elk kledingstuk exact weten waarvan het gemaakt is. Dit project kan de textielrecycling echt enorm helpen.’

Projectinformatie
Dit onderzoeksproject is een samenwerking tussen het lectoraat Sustainable & Functional Textiles (Hogeschool Saxion), Luminis (database realisatie), Stichting TEXroad, Regionaal Textielsorteercentrum Twente (RTT), Demcon systec en Demcon focal. Het project wordt gesubsidieerd vanuit Twente Board & Provincie Overijssel. Demcon focal is in verschillende fasen van het project betrokken.